yalnızlık

Yurtdışında yaşayan herkese gelsin; Eğer kendi ülkenizden daha medeni bir ülkeye göç etmişseniz ilk zamanlarınız bir tatil, bir macera, bir şakadan ibarettir. Tanıdığınız herkesle güler eğlenir gezersiniz. Kimse yolda sizi rahatsiz etmez,…

Sevgili okur, çocuklarım olmadan önce insanlarla, özellikle tanımadıklarımla temasım çok azdı. Bunu abartacak kadar hem de. Dinlemeyi, diyaloğa girmeye tercih eden, camın arkasından bakmayı hala seven biri olarak söylüyorum. Oysa, ironik…

Yardımcım mı?... Adam yardımcınım diyor sizli bizli konuşmayalım değil mi... düşünürken soruverdi, -Bir adın var mı? -yok... gerek var mı? -yok mu?... nasıl çağırabilirim ki seni adını bilmezsem... -çağırmak mı?…  gerek yok... ben…

Yaklaşık iki hafta kadar sürdü bu eziyet. Gündüzleri şehrin merak etiği yerlerini dolaştı, marketlerden ne bulduysa yedi. Ne var ki sokağından kopamıyor, gezdiği her yeni sokakta yalnızlığı biraz daha artıyordu. Her uzaklaşma denemesinde…

Resmin önünde; başı çerçevenin camına yaslanmış halde ağlaya ağlaya yoruldu. Saat, üç kere metalik bir sesle çınladı. Geri dönüp yüzünü yıkamak için banyoya girmek istedi. Anlaşılmaz bir biçimde, alnından duvardaki resme yapıştırılmış gibi…

Sokağı baştan başa kat etti, sesin geldiğini düşündüğü yerde ve civarında tek bir iz bile yoktu. Arabasını aldı… Farların aydınlığında yavaş yavaş kontrol etmek hem donmayı engelliyordu hem de daha kolay görünüyordu her şey. Gözleri…